فتوشاپ قدرتمند‌ترین برنامه گرافیک دو بعدی تولید شده برای کامپیوتر میباشد، ولی در بعضی شرایط دسترسی به این برنامه امکانپذیر نمیباشد. 
برنامه Sumo Paint تحت وب قدرتمند و سریع میتواند به عنوان یک جایگزین عالی برای فتوشاپ عمل کند.
به کمک این برنامه میتوان تصاویر دیجیتال را بصورت آنلاین ویرایش کرد و یا تصاویر گرافیکی دوبعدی خلق کرد.
محیط Sumo Paint بسیار به محیط برنامه فتوشاپ شباهت دارد، در این برنامه شما میتوانید از قلمو‌های متفاوت استفاده کنید، رنگ مورد نظر خود را از پالت رنگ انتخاب کنید، به کمک ابزار‌های پیش‌بینی شده اشکال هندسی مختلف رسم کنید، با ابزار متن عبارت مورد نظر خود را تایپ کنید، لایه‌های تصویر خود را کنترل کنید و ...
تصاویر را میتوانید از روی کامپیوتر خود و یا از حساب کاربریی که میتوانید در سایت برنامه ایجاد کنید وارد برنامه کنید و همچنین برای ذخیره سازی تصاویر میتوانید همین کار را انجام دهید.
برخی از امکاناتی که این برنامه در اختیار ما قرار میدهد عبارت است از:
- ابزار برای کشیدن شکل‌های مختلف هندسی
- قلمو با نوک قلم‌های متنوع
- پانل کار با لایه‌های تصویر با قابلیت Blending mode
- منوی فیلتر که به ما امکان اعمال افکت‌های مختلف را روی تصاویر و متون میدهد
- پالت‌های رنگ
- ابزار Blur tool و Smudge tool
- امکان بزرگ‌نمایی تصاویر
- ابزار‌های مختلف برای انتخاب و برش تصویر
- و چندین قابلیت دیگر که یه شما کمک میکند که به بهترین شکل تصاویر خود را ویرایش کنید...
در کل این برنامه‌ی آنلاین با توجه به امکانات و سرعتی که دارد برای مواقعی که دسترسی به فتوشاپ وجود ندارد و یا برای کابران لینوکس که ممکن است به محیط فتوشاپ عادت کرده باشند بسیار مناسب میباشد.
همچنین در این برنامه به راحتی میشود فارسی تایپ کرد.
۲۳ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۵:۴۷
سلام اکبر آقا
مرسی از نوشته هات.همیشه یه مهمون مجازی ام واسه همین خرج رو دستت نمی زارم.
راستش رو بخوای مطلبی که در مورد مرحوم پدر نوشته بودی تاثیر گذار بود،من رو باد داداش بزرگتر انداخت که بی تهایت دوستش دارم، حالا مهم نیست که من دوستشم، شاگردشم، کارمندشم یا ...مهم اینه که خیلی دلم براش تنگ شده و دوست داشتم این رو یه جای دیگه فریاد بزنم و به یه کس دیگه بگم.درست مثل وقتی که عاشق کسی می شی و انگار وظیفه داری به یکی دیگه هم بگی!!
دکتر برای من فقط یه دوست یا استاد و این حرفا نیست، یه پدر معنویه، کسی که حسابی قبولش دارم، با همه جدی شدن هایش، با همه سر شلوغ بودنش، با همه اون اخلاقهای که تو ازشون خبر داری و من بی خبرم.... دوستش دارم.هر وقت میام وبلاگت یادش می افتم، شاید فکر کنی جوگیر شدم اما وبلاگت مثل پیراهن یوسف می مونه، خدا کنه گرگا نیان شما و وبلاگت رو یه جا بخورن!!
شاد و سربلند باشی
۲۶ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۰:۳۳
سلام
شما لطف داريد هم نسبت به حقير و هم آقاي دكتر كه من هم خودم رو اگر لايق باشم جزو شاگردانشون مي‌دونم.
هر چند كه ايشون براي من بيشتر از يك معلم، استاد، برادر، بزرگتر و يا خيلي چيز‌هاي ديگه است.
به هر صورت از اظهار لطف شما صميمانه سپاسگذارم و آرزوي پيروزي و سربلندي شما و همه دوستان رو مي‌كنم