پیشرفت های اخیر در تبدیل نوسان به انرژی الکتریکی، به کمک اثر پیزوالکتریک، ساختن گوشی موبایلی که زمانی که با آن حرف می زنیم شارژ شود را یک قدم عملی تر کرده است. این تکنولوژی قبلا برای توانهای پایینتر، مثلا برای میکروفون یا پیک آپ، استفاده شده است.
به این ترتیب می شود به کاربردهای دیگری نظیر تولید انرژی از قدم زدن یا حرکت لباس فکر کرد. کاربرد دیگر که عملی هم شده است ایجاد انرژی از رقص خلایق در دنس کلاب هاست.
تصور مي‌شود یک اهمیت ویژه این موضوع برای کمک به پیاده سازی بهتر شبکه‌های سنسوری 
بی‌سیم Wireless Sensor Network باشد، که البته متن خبر اشاره‌ای به آن نمی‌کند. WSNها سنسورهای بسیار کوچکی هستند که یک شبکه خود ساخته ایجاد می‌کنند و در زمینه‌هایی از جمع آوری اطلاعات برای کاربردهای نظامی تا نظارت بر دمای بدنِ بیماران کاربرد دارند.
این می‌تواند اصلا اتفاق دلچسبی نباشد، که این سنسورها را می‌توان در منطقه پخش کرد، مثلا با هواپیما، و بعد از این جاسوسان ذره بینی برای نظارت بر منطقه جنگی استفاده کرد (کاربردهای زیست محیطیی هم برای این سنسورها ذکر می‌شود، از جمله کنترل مواد شیمیایی در یک دریاچه بزرگ).
تصور کنید جاسوسانی را که از صدای توپ و تانک شارژ می‌شوند.
